İlk Gibi Son - Turgay Kantürk

İlk Gibi Son Turgay Kantürk'ün İlk Gibi Son şiiri. Turgay Kantürk Ağzımda o çürük güneş, koşuyorum, Gök gibi, uzak gibi, bilmiyor kimse,...

İlk Gibi Son

Turgay Kantürk'ün İlk Gibi Son şiiri.

Turgay Kantürk

Ağzımda o çürük güneş, koşuyorum,

Gök gibi, uzak gibi, bilmiyor kimse,

Ey sonsuzluk, ey bir maviyle göçebe,

Hüzün ey, sendin zaman, yok saatte kum!

Bir şey vardı unuttuğum, anılar mı

Böyle yorgun, gündüzle titreyen ayna,

Avucumda ölümlü bir deniz, söyle

Çocukluğum söyle, batıp çıkan gemi.

İlk gibiydim ıslanan bu yağmurda,

Kim
bilir ne zaman uyandım, bir eski

Sokak, yitirdiğim geceyle tanıştım.

Yinim sarsıldı ağaçlar gibi, iklim

Yok sandım, uzak kuşlardı o ikindi,

Uyandım sesimle, ilk gibi son gibi!

Turgay Kantürk

👀İçerik Hakkında👇

🔄Güncelleme : 10 Kasım 2025

🔎Açıklamalar: 

☑ Bu içerik hakkında düşüncelerinizi yorumlarda belirtiniz.

☑ Şikayet veya Düzeltme isteklerinizi siirrafim@gmail.com adresine gönderebilirsiniz.

💼Kaynaklar : 

✔